مژگان والیپور مدیر گالری "ماه مهر" و"والی" در بیست و دومین نمایشگاه مطبوعات با حضور در غرفه هنرآنلاین درباره فعالیتهای این گالری و فضای گالریداری در ایران سخن گفت.
خانم والیپور کمی درباره وضعیت حال حاضر گالریهایتان برایمان بگوید؟
وضعیت گالری والی خوب است و باعث شده که حرکت من توسعه پیدا کند باید بگویم مانند بچهای شده است که من نامادری آن هستم. هر اتفاق و هر موفقیتی را مدیون گالری والی هستم، ولی الآن گالری ماه مهر برایم در اولویت است، گرچه که علاقه داشتم خیلی بیشتر از این به گالری والی رسیدگی کنم. علاوهبر این دو گالری، گاهاً با حراجهای تهران همکاری میکنم و به گالریهای بینالمللی سری میزنم تا در جریان وقایع روز دنیا قرار گیرم.
به نظر میرسد که اقتصاد درصد زیادی از گالریها، این روزها دچار مشکل شده است. امروز تعداد گالریهای ما در حال زیاد شدن است که این اتفاق میتواند جالب باشد، اما اینکه گالریهای جدید چه جهتدهی و برنامهای دارند و میخواهند چه سیستمی را در فضای کلی خودشان حاکم کنند نیز مشخص نیست. در اینباره یکی از نقاشان برجسته کشور میگفت که عدهای در شک بین راهاندازی گالری و رستوران، گالری باز میکنند و توجهی به اصول آن ندارند. به نظر شما یک گالری چه اصولی باید داشته باشد؟
گالریداری یک فعالیت فرهنگی و هنری است و نباید صرفاً به چشم تجارت به آن نگاه کرد. ما وقتی 24 سال پیش اقدام به راهاندازی گالری والی کردیم، نگاه مادی به آن نداشتیم، بلکه به خاطر عشق و علاقه این کار را انجام دادیم و در کنار آن به کسب درآمد هم پرداختیم. اکنون بنابر تغییر فرهنگ و اوضاع اقتصادی جامعهمان، واقعیت گالریداری عوض شده است. الآن یک سری تغییرات ایجاد شده و آثاری از هنرهای تجسمی به قیمتهای خیلی خوب و باورنکردنی به فروش میرسد که واقعاً شگفتانگیز است، ولی باید از این اتفاق برای رشد فضای کاری هنرمندان جوانمان استفاده کنیم. البته در این میان یکسری از هنرمندان به خاطر فروش ویژه آثار هنرمندان دیگر، قیمت تابلوهایشان را بیش از حد و به طور حسابنشدهای گران میکنند که اتفاق چندان جالبی نیست. ما باید توجه کنیم که بخشی از فروش، شانسی و بخش دیگری از آن مربوط به اعتبار امضاء هنرمند است و فروش چند صد میلیونی یک تابلو نمیتواند قیمت همه تابلوها را بالا بکشد.
به نظرم اینکه آثار یک سری از هنرمندان در چند نمایشگاه نخست نمیفروشد، طبیعی است و برای گالری من هم رخ داده است. اخیراً هنر ما رشد اقتصادی کرده و وضعیت فروش آثار هنری خیلی خوب است. حراجها بنیاد اقتصاد فرهنگ ما را زیر و رو میکنند. ما باید از مزایای مالی و معنوی رشد اقتصادی هنر برای رشد فرهنگ گالریداریمان استفاده کنیم. فرهنگ و وظیفه گالریداران حمایت از هنرمندان و رشد آثار هنری است و اگر این دو مقوله در کنار یکدیگر جلو بروند، برای هنرهای تجسمی اتفاقات خوبی رخ خواهد داد.من گاهی اوقات در حراجها مشارکت میکنم و در کنار هنرمندان هستم، ولی به هنرمندی که اثرش در حراج به فروش میرسد، میگویم که حراج را فراموش کند. چون با فروش یکی دو تابلو در حراج، نمیتواند خودش را یک هنرمند موفق بداند. یک هنرمند نمیتواند با اولین اتفاق، کارش را معیار قرار دهد و باید با یک سیاست ممتد کاری پیش برود. اگر سیاستی پشت کار هنرمند نباشد، هیچگاه موفق نمیشود. اینجاست که ما باید فرهنگ درست نگاه کردن به اتفاقات را به یکدیگر یاد بدهیم.
http://www.honaronline.ir/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%AA%D8%AC%D8%B3%D9%85%DB%8C-4/89863-%D9%81%D8%B1%D8%A7%D8%B2-%D9%81%D8%B1%D9%88%D8%AF-%D9%82%DB%8C%D9%85%D8%AA-%D8%A2%D8%AB%D8%A7%D8%B1-%D9%87%D9%86%D8%B1%DB%8C-%D9%85%DA%98%DA%AF%D8%A7%D9%86-%D9%88%D8%A7%D9%84%DB%8C-%D9%BE%D9%88%D8%B1-%D8%AA%D8%AD%D9%84%DB%8C%D9%84-%DA%A9%D8%B1%D8%AF