هنرمندان شرکت کننده
سواد قریه
قسیمی در مجموعه‌ی سواد قریه اگرچه در پی کشف روابط فرمی آبستره است اما از مسیر این مکاشفه به بازخلق جهان پیرامونش می‌رسد. مناظر شهری در این دوره‌ی کاری، تصویر معماری کهن ایران را فرایاد می‌آورد که با تیرگی اندود شده است. تعمد هنرمند در استفاده از پسماند برای کلاژ این آثار، دوگانه‌ی فراموشی و بازیابی را به مخاطب می‌رساند.
کتانژانت
«کتانژانت» را باید امتداد مجموعه‌ی «سواد قریه» تلقی کنیم. اگر چه این مجموعه در ابعاد بزرگ اجرا شده است اما تفاوت اصلی دو مجموعه به ابعاد و تکنیک منحصر نمی‌ماند. نگاه و رفتار قسیمی در مجموعه‌ی کتانژانت انتزاعی‌تر شده و با حذف جزییات به دنبال بیان ناب‌گرایانه‌تری می‌گردد.
قنطورس
حجم‌های قسیمی جایی میان فرم و بی‌فرمی ایستاده‌اند. اگرچه این حجم‌های چوبی خود شکلی ثابت و غیرقابل تغییر دارند اما در واقع یونیت‌هایی هستند که به تناسب فضا و حضور مخاطب و رفتار او تغییر می‌کنند. این یونیت‌ها در نسبت با هم و در چینش‌های متفاوت معنایی جدید می‌گیرند و به حجم‌هایی ناپایدار و بداهه بدل می‌شوند.
